De Dans van Tijd en Zelf

vrouw-in-stilte-denkend-tijd-en-zelf.jpg

Een beschouwing over overgave, zelfkennis en betekenis

Misschien kwam het door de stilte van deze dag, een blanco agenda zonder verplichtingen, waarin niets hoefde en de tijd zelf leek stil te staan.
Meer dan ik eerder besefte, ontdekte ik daardoor de diepe doorwerking van tijd… — of beter gezegd: het subjectieve besef van tijd. Want tijd zelf is wat ze altijd al was. Ze laat zich niet beïnvloeden door wat mensen ervan maken of hoe ze haar beleven.
Ook niet door mij.
Ik ben als individu niet meer en niet minder dan één van die miljarden sterfelijke zielen die door de tijd bewegen.

Toch gebeurt er iets wonderlijks zodra ik mezelf in een bewust moment alle tijd van de wereld geef — zonder te bedenken wat ik ermee moet doen, zonder te streven naar nut of resultaat. Dan opent zich een laag van betekenis die dieper reikt dan alles wat ik eerder heb ervaren.

Tijd was voor mij vrijwel altijd iets om te benutten: om te presteren, te creëren, te doen.
Zelden stond ik stil om tijd te bewonen.
En juist daarin ligt, zo besefte ik plots, de sleutel tot mijn ware potentie.
Niet in de haast van het doen, maar in de stilte van het zijn.

I. Zelfkennis als sleutel

Er zijn drie elementen die in dit besef naar voren komen.
Ten eerste de vraag of zelfkennis de bepalende sleutel is tot een betekenisvol en scheppend leven.
Wie zichzelf kent, weet immers waar zijn kracht ligt — in aanleg, in vaardigheid, in beproefde competentie.
Maar ware zelfkennis gaat verder dan weten wat men kan.
Ze omvat ook het inzicht in wat men werkelijk wil, en de mate waarin dat verlangen in overeenstemming is met de werkelijkheid van tijd, energie en haalbaarheid.

Zelfkennis vraagt dus om een dubbele blik:
naar binnen, om de vonk van bezieling te herkennen,
en naar buiten, om de grenzen van het mogelijke te aanvaarden.

Soms is beginnen al genoeg.
Soms is het enkel de eerste stap die betekenis geeft,
zelfs als het beoogde einddoel nooit bereikt wordt.

II. De dans met het leven

Het tweede element is het leven zelf — en het besef dat dit leven zich niet laat dwingen.
Alan Watts zei: “Het leven is geen probleem om op te lossen, maar een dans om te dansen.”
Het voltrekt zich door ons heen, ook al denken we dat we het zelf sturen.

De mens heeft weliswaar een vrije wil, maar zijn macht is niet absoluut.
We leven in een voortdurende dialoog tussen wil en overgave, tussen doen en laten gebeuren.
Wie deze dans begrijpt, beseft dat controle en meebewegen elkaar niet uitsluiten — ze houden elkaar in evenwicht.
De wil van de mens danst met de stroom van het leven.
En alleen wie dat samenspel aanvoelt, ervaart dat hij zijn leven beheerst, al weet hij diep vanbinnen dat hij het nooit volledig bezit.

III. De betekenis van betekenis

Wat is een betekenisvol leven?
Is het dat waar we allemaal, bewust of onbewust, naar streven?
En hoe weten we wat betekenis heeft — door wat de maatschappij ons voorhoudt,
of door wat van binnen zachtjes fluistert: dit is van jou?

Voor velen blijkt betekenis verwarrend.
We luisteren te vaak naar wat hoort, te weinig naar wat klopt.
Maar wie werkelijk durft te luisteren — naar zijn eigen stem, naar de stroom van het leven die zich aandient in het ritme van de tijd — ontdekt dat betekenis niet iets is wat we maken, maar iets wat we ontvangen.

Daarbij zijn twee randvoorwaarden essentieel:
het besef van tijd — want onze dagen zijn eindig,
en het lerend vermogen van onze biografie — want daarin liggen alle lessen reeds verscholen.

Ons leven, in zijn hele oneffen melodie, is een leerweg naar betekenis.
Wie bereid is de dans te dansen, leert dat tijd geen vijand is en zelfkennis geen bezit.
Ze zijn partners in dezelfde beweging — de beweging van het fenomenale ik,
dat zich telkens opnieuw ontvouwt in het wonder dat wij simpelweg leven noemen.

En voor wie verder wil reizen langs dit spoor — van tijd, zelfkennis en betekenis — heb ik een boek geschreven: Ons Fenomenale Ik.
Een gratis digitale uitgave van meer dan tweehonderd bladzijden, waarin ik vijftig verschillende vensters open op dat wonderlijke fenomeen dat we “ik” noemen.

Als je interesse heb vraag het dan aan via het contactformulier of stuur me een persoonlijk bericht info@robovergaauw.nl

Andere blogs:

Kan een persoonlijke film je karma onthullen?

Kan een persoonlijke film je karma onthullen?

In dit blog verkennen we de diepere betekenis van karma: niet als straf of beloning, maar als een soort innerlijk geheugen van de ziel. We onderzoeken hoe je levensverhaal — wanneer zorgvuldig en eerlijk in beeld gebracht — je kan helpen patronen, lessen en onverwerkte thema’s te herkennen. Kan een biografische film werkelijk bijdragen aan bewustwording van je karmische pad? En wat vraagt het van jou als je zo’n film laat maken? Ontdek hoe het vastleggen van je verhaal kan leiden tot inzicht, vergeving en innerlijke bevrijding.

Bewustzijn: Wie zit er aan het stuurwiel van ons leven?

Bewustzijn: Wie zit er aan het stuurwiel van ons leven?

Bewustzijn is één van de meest besproken, maar ook meest mysterieuze begrippen. Wetenschappers zoals Dick Swaab zien het als een product van ons brein, terwijl Freud en Jung het verklaren via onbewuste lagen en archetypen. Tolstoj legt de nadruk op het morele kompas dat ons leven richting geeft. Spirituele denkers, zoals William Gijsen, zien bewustzijn juist als de manier waarop God of het universum zichzelf ervaart. Bruce Lipton probeert een brug te slaan door te laten zien hoe overtuigingen en bewustzijn onze biologie beïnvloeden. Deze uiteenlopende visies laten zien dat er niet één absolute waarheid is. Wat telt, is het persoonlijke antwoord dat ieder mens kiest: wie of wat zit er aan het stuurwiel van jouw leven?

Waarom we ons hele leven zoeken naar wie we zijn

Waarom we ons hele leven zoeken naar wie we zijn

De zoektocht naar jezelf stopt nooit. Mensen gebruiken astrologie, Human Design of psychologische testen om zichzelf te begrijpen. Maar de kracht ligt in het verhaal dat je over jezelf vertelt. Een biografische film helpt je om die rode draad zichtbaar te maken en vast te leggen – voor jezelf én voor de mensen die je dierbaar zijn.