Als je begint met het voorbereiden van de film van je leven komen er heel wat vragen op je af. Het is daarom goed om vooraf na te denken over het profiel dat je over jezelf wilt achterlaten. Wat wil je laten zien aan de kijkers? Wil je de nadruk leggen op je prestaties en successen? Wil je juist laten zien wat je hebt geleerd van moeilijke situaties in je leven? Wil je tonen waar je dankbaar voor bent? Genoeg om over na te denken.
Het Leven door de lens: Vooruitdenken met jouw film in gedachten
Inmiddels merk ik dat als je te veel nadenkt dit ook weer niet altijd positief uitpakt. Het kan nogal voor verwarring zorgen. Daarom geef ik dit advies, denk na over het volgende: stel het moment is aangekomen dat je het tijdelijke voor het eeuwige gaat inruilen, je ligt op je sterfbed en je laatste 24 uur breken aan. Je pakt dan je usb stick waar de film van je leven op staat en je draait die film af. Wat zou er nodig zijn voor jou om die film, op dat moment, met een big big smile te bekijken….? Laat deze even indalen.
De bouwstenen van een levensfilm: selectie en inhoud
Praktische dingen waar je aan kunt denken zijn: welke selectie zou geschikt zijn van de vele episodes in je leven, welke specifieke levensgebeurtenissen mogen erin worden opgenomen? Denk hierbij aan momenten die belangrijk zijn geweest voor je persoonlijke ontwikkeling. Bijvoorbeeld ervaringen die je hebben gevormd tot wie je nu bent. Of je avonturen, de liefdes in je leven, de uitdagingen die je hebt overwonnen.
De kijkers in gedachten: wie is jouw publiek?
Een ander afweegpunt is degenen die de film zullen gaan zien. Wie krijgen toestemming? Als je de film maakt voor je familie en vrienden, kun je bijvoorbeeld meer nadruk leggen op persoonlijke gebeurtenissen en herinneringen die jullie samen hebben gedeeld.
Diepte en authenticiteit: bepalen van de toon
Een andere invalshoek is de diepgang van de film. Je kunt ervoor kiezen om de film luchtig en licht te houden, maar je kunt ook dieper ingaan op gebeurtenissen die zwaarwegender zijn geweest in je leven. Het is belangrijk om hierbij je eigen grenzen geven. Kies voor wat goed voelt voor jou. Bij de zwaardere thema’s kun je aangeven hoe je er mee omging. En op welke manier het je sterker heeft gemaakt.
Het licht in de schaduw: omgaan met lastige episodes
We maken het nogal eens mee dat mensen het lastig vinden om aan een film over hun leven te beginnen omdat hun leven nogal zwaar aanvoelt. Het is belangrijk om te beseffen dat nare episodes juist kunnen bijdragen aan een interessante en uiterst persoonlijke film. Je kunt er voor kiezen om deze gebeurtenissen te relativeren of selectief te zijn over welke je wel en welke je niet uitweidt. Wij zeggen dan: kies vooral wat goed voelt voor jou en waartoe je vanuit emotioneel draagvlak in staat bent het te onderbouwen.
Jouw levensfilm: een tijdloze nagedachtenis voor jezelf en dierbaren
De film van je leven kan werkelijk een prachtige nagedachtenis zijn voor jezelf en je dierbaren op het moment dat je er ooit niet meer zult zijn. Het zou zonde zijn als je je laat ontmoedigen door de schaduwwolken in het leven. Natuurlijk hebben sommige mensen daar meer last van dan anderen. Het leven op zich heeft op welke manier dan ook een bestaansrecht en het verhaal wordt interessant en waardig als jij vertelt hoe dat voor jou gewerkt heeft.
Onze rol als biografisch filmmaker: begeleiding in het proces
Onze rol als biograaf is om iedereen die daarom vraagt te begeleiden in het proces. We snappen heel goed dat de film verhaaltechnisch interessant en boeiend wordt door authentieke verhalen. We begrijpen ook dat het een bepaalde waardigheid moet uitstralen en heel goed in overeenstemming moet zijn bij hoe de persoon die zijn of haar verhaal vertelt, er in staat.
Het verhaal van Anke
Op de foto boven zie je mij in gesprek met Anke. Dat was tijdens het opname van haar biografische film. Vooraf heeft ze goed nagedacht over wat wel en niet verteld mocht worden. Toen ik de preview opleverde keek ze aandachtig. Enkele passages waren redelijk herleidbaar op privé issues van familieleden waar ze mee te maken heeft gehad. Hoewel alles wat ze erover vertelde werkelijk gebeurd is leek het haar beter om die te schrappen. In de eindversie zijn die fragmenten dan ook niet meer terug te zien. Met mijn klanten moet ik altijd een balans vinden. Enerzijds moet het een filmwaardig verhaal zijn dat vastgelegd wordt. Anderzijds moet de klant er in alle opzichten achter kunnen staan. Het mag niet zo zijn dat zij in de problemen komt door uitlatingen. Ik heb ook klanten meegemaakt die de ongekuiste versie op een veilige plek bewaart. De rauwe waarheid die ze daarin wereldkundig maakt wil ze pas na haar dood na het publiceren. Dat is iets wat je met een codicil kan regelen.
