Ik wil graag dat mijn kleinkinderen een goed beeld hebben van mij, dat het beeld wordt overgedragen aan mijn nageslacht en dat ze ooit weten wie ik ben geweest.
Nalatenschap
Ik wil dat de goede dingen die ik heb gedaan in mijn leven mooi vastgelegd worden, misschien dat anderen daar nog aan wat kunnen hebben.
Eerbetoon
Ik doe het als eerbetoon aan mezelf, het doet me goed om mijn leven -figuurlijk- terug te zien in zo’n interview. En later, als ik letterlijk die film zie, geeft het aan op welke punten ik ècht betekenis heb gehad, waar ik blij van werd, wat me verder gebracht heeft. Dat is soms een onprettige en soms ook een prettige bijkomstigheid. Maar het leven heeft nu eenmaal een zonnige kant en een schaduwkant.
Ik documenteer mijn leven
Ik vind het gewoon een fijn idee dat mijn levensloop in grote lijnen straks gedocumenteerd is. Fotoboeken heb ik genoeg, maar een film waarin ook de rode draad van mijn leven zichtbaar is, die had ik nog niet. Het mooie is dat al die foto’s worden ingemonteerd in de biografische film.
Completeren van documentatie
Deze is iets anders dan de vorige en houdt rekening met mensen die helemaal geen fotoboeken hebben. Die zeggen dit: ik vind het gewoon een fijn idee dat mijn leven straks gedocumenteerd is. Fotoboeken heb ik niet of nauwelijks, dus wat een mooie kans heb ik dan als ik in een film, samen met een biograaf, op een professionele manier kan terugblikken op mijn leven. En dat mijn verhaal meteen wordt vastgelegd.
Therapie
Ik doe het omdat mijn therapeut het een goed idee leek, hij denkt dat dit helpt om me te leren meer om van mezelf te houden. Ik moest even aan dat idee wennen, want van mezelf houden is iets waar ik me eerder nooit mee bezig hield. Het is een beetje jammer dat ik eerst veel grijze haren moest krijgen om in te zien hoe belangrijk die zelfliefde eigenlijk is.
Eindelijk dan toch
Ik doe het omdat ik op deze manier dingen kan vertellen die ik nooit eerder heb verteld, of in ieder geval niet zo genuanceerd als nu. Eerder vond ik het lastig of er waren geen goede gelegenheden. Nu heb ik geen excuus meer nodig om het niet te doen en de wil om het te doen voelt sterker dan mijn weerstand.
Ik leer mezelf beter kennen
Door dit te doen leer ik meer over mezelf, kan ik dingen een plek geven, ik zie verbanden, ik ga mezelf beter begrijpen. Ik ga daardoor (eindelijk) zien waarom gebeurtenissen verliepen zoals ze verliepen. En wat mijn rol daarin was. Ik ga nog meer beseffen hoe waardevol het leven eigenlijk is.
Mijn identiteit komt sterk tot uitdrukking in mijn biografische film. Het is een mooie manier om in mijn eigen zielenroerselen door te dringen. Het maakt me bewust van wie ik ten diepste ben. Onbewust was ik soms al bezig met mijn identiteit en zelfbeeld. Met die film dringt het tot me door wie ik eigenlijk echt ben.
Als ik naar mijn eigen film kijk zie ik mezelf als mens, als compleet persoon inclusief alle rafeltjes. Maar die rafeltjes, die horen er bij, die maken me de persoon die ik geworden ben. Ze mogen gezien worden, en pas achteraf zie je waarom je die butsen moest oplopen.
Het moment is nu
Nu ik in de herfst van mijn leven zit, wordt ook de eindigheid van mijn huidige leven wat minder abstract. Misschien is dit kleurrijke levensseizoen wel een hele goede tijd om er aan te beginnen. Een tijd om terug te blikken op belangrijke momenten en zaken in het juiste perspectief zien. Straks kan het misschien niet meer, stel je voor dat mijn geheugen er over een tijdje op achteruit gaat….dan heb ik die keuze niet meer en dat lijkt me voor nu geen fijn idee.
Mijn leven was al een film
Ik vind het mooi om nog eens stil te staan bij al die hoogtepunten en dieptepunten in mijn leven. Het leven is op zich eigenlijk al een film, met heel veel medespelers, die allemaal vanuit hun rol iets met mij deden. En ik met hun. Zo voelt het vaak. Ik durf het aan om ook de dramatiek in mijn leven nog eens recht in het gezicht te kijken. Waarom zou ik dat op mijn leeftijd niet durven. Vroeger heb ik te vaak om de hete brij gedanst, nu heb ik zoiets van: wat maakt het uit…? De tijd heeft mij gerijpt, ik heb een leeftijd dat ik mijn eigen angsten niet meer uit de weg ga. Ik ben er nu ook wel klaar voor.
Wat het leven mij gebracht heeft
Ik heb in mijn leven heel wat fouten gemaakt, heel wat verkeerde keuzes gemaakt, en misschien iets te vaak een verkeerde afslag genomen. Maar uiteindelijk hebben al die omissies en afgeleide consequenties mij toch wel ergens gebracht. Leergeld noem ik dat. Wat mooi is het om daar op terug te kijken, vooral met iemand die daar beroepshalve zinnig over kan meepraten en een luisterend oor voor me heeft.
