Waarom zou je het doen, zo’n biografische film?

Een biografische film laten maken doe je niet zomaar. Daar moet je een goede reden voor hebben. Voor veel zuinige Hollanders begint dat al met de financiële afweging, het moet je het geld wel waard zijn.
 Behalve geld zijn er ook allerlei andere dingen die het overwegen waard zijn. Gelukkig zijn er steeds meer mensen die het belang en de waarde meteen inzien en hoeven daar minder lang over na te denken. Ze begrijpen al snel welke waarde een biografische film met zich meebrengt en ze zijn blij dat er in deze tijd iemand is die dat kan doen. Je snapt dat die groep voor mij reuze prettig is en als ik niet in hun zou geloven zou ik dit avontuur nooit begonnen zijn..
Genoeg over mij, want deze blog gaat natuurlijk over jou. Vooral als je iemand bent die zelf overweegt om een biografische film te laten maken. Het is en blijft een hele persoonlijke keuze. Daarom geef ik je in deze blog een aantal argumenten die mijn klanten tot dusver de revue lieten passeren voordat ze zich er aan waagden. Overigens zijn ze nu allemaal heel dankbaar dat ze die stap genomen hebben.
Overwegingen om een biografische film te laten maken:
Nageslacht

Ik wil graag dat mijn kleinkinderen een goed beeld hebben van mij, dat het beeld wordt overgedragen aan mijn nageslacht en dat ze ooit weten wie ik ben geweest.

Nalatenschap

Ik wil dat de goede dingen die ik heb gedaan in mijn leven mooi vastgelegd worden, misschien dat anderen daar nog aan wat kunnen hebben.

Eerbetoon

Ik doe het als eerbetoon aan mezelf, het doet me goed om mijn leven -figuurlijk- terug te zien in zo’n interview. En later, als ik letterlijk die film zie, geeft het aan op welke punten ik ècht betekenis heb gehad, waar ik blij van werd, wat me verder gebracht heeft. Dat is soms een onprettige en soms ook een prettige bijkomstigheid. Maar het leven heeft nu eenmaal een zonnige kant en een schaduwkant.

Ik documenteer mijn leven

Ik vind het gewoon een fijn idee dat mijn levensloop in grote lijnen straks gedocumenteerd is. Fotoboeken heb ik genoeg, maar een film waarin ook de rode draad van mijn leven zichtbaar is, die had ik nog niet. Het mooie is dat al die foto’s worden ingemonteerd in de biografische film.

Completeren van documentatie

Deze is iets anders dan de vorige en houdt rekening met mensen die helemaal geen fotoboeken hebben. Die zeggen dit: ik vind het gewoon een fijn idee dat mijn leven straks gedocumenteerd is. Fotoboeken heb ik niet of nauwelijks, dus wat een mooie kans heb ik dan als ik in een film, samen met een biograaf, op een professionele manier kan terugblikken op mijn leven. En dat mijn verhaal meteen wordt vastgelegd.

Therapie

Ik doe het omdat mijn therapeut het een goed idee leek, hij denkt dat dit helpt om me te leren meer om van mezelf te houden. Ik moest even aan dat idee wennen, want van mezelf houden is iets waar ik me eerder nooit mee bezig hield. Het is een beetje jammer dat ik eerst veel grijze haren moest krijgen om in te zien hoe belangrijk die zelfliefde eigenlijk is.

Eindelijk dan toch

Ik doe het omdat ik op deze manier dingen kan vertellen die ik nooit eerder heb verteld, of in ieder geval niet zo genuanceerd als nu. Eerder vond ik het lastig of er waren geen goede gelegenheden. Nu heb ik geen excuus meer nodig om het niet te doen en de wil om het te doen voelt sterker dan mijn weerstand.

Ik leer mezelf beter kennen

Door dit te doen leer ik meer over mezelf, kan ik dingen een plek geven, ik zie verbanden, ik ga mezelf beter begrijpen. Ik ga daardoor (eindelijk) zien waarom gebeurtenissen verliepen zoals ze verliepen. En wat mijn rol daarin was. Ik ga nog meer beseffen hoe waardevol het leven eigenlijk is.

Mijn identiteit komt sterk tot uitdrukking in mijn biografische film. Het is een mooie manier om in mijn eigen zielenroerselen door te dringen. Het maakt me bewust van wie ik ten diepste ben. Onbewust was ik soms al bezig met mijn identiteit en zelfbeeld. Met die film dringt het tot me door wie ik eigenlijk echt ben.

Als ik naar mijn eigen film kijk zie ik mezelf als mens, als compleet persoon inclusief alle rafeltjes. Maar die rafeltjes, die horen er bij, die maken me de persoon die ik geworden ben. Ze mogen gezien worden, en pas achteraf zie je waarom je die butsen moest oplopen.

Het moment is nu

Nu ik in de herfst van mijn leven zit, wordt ook de eindigheid van mijn huidige leven wat minder abstract. Misschien is dit kleurrijke levensseizoen wel een hele goede tijd om er aan te beginnen. Een tijd om terug te blikken op belangrijke momenten en zaken in het juiste perspectief zien. Straks kan het misschien niet meer, stel je voor dat mijn geheugen er over een tijdje op achteruit gaat….dan heb ik die keuze niet meer en dat lijkt me voor nu geen fijn idee.

Mijn leven was al een film

Ik vind het mooi om nog eens stil te staan bij al die hoogtepunten en dieptepunten in mijn leven. Het leven is op zich eigenlijk al een film, met heel veel medespelers, die allemaal vanuit hun rol iets met mij deden. En ik met hun. Zo voelt het vaak. Ik durf het aan om ook de dramatiek in mijn leven nog eens recht in het gezicht te kijken. Waarom zou ik dat op mijn leeftijd niet durven. Vroeger heb ik te vaak om de hete brij gedanst, nu heb ik zoiets van: wat maakt het uit…? De tijd heeft mij gerijpt, ik heb een leeftijd dat ik mijn eigen angsten niet meer uit de weg ga. Ik ben er nu ook wel klaar voor.

Wat het leven mij gebracht heeft

Ik heb in mijn leven heel wat fouten gemaakt, heel wat verkeerde keuzes gemaakt, en misschien iets te vaak een verkeerde afslag genomen. Maar uiteindelijk hebben al die omissies en afgeleide consequenties mij toch wel ergens gebracht. Leergeld noem ik dat. Wat mooi is het om daar op terug te kijken, vooral met iemand die daar beroepshalve zinnig over kan meepraten en een luisterend oor voor me heeft.

Tot slot

De foto die ik voor deze blog heb uitgekozen is er een uit mijn eigen familiecollectie. Je ziet hier mijn vader en moeder in een van de overwinteringsvakanties in Spanje. Op late leeftijd hebben ze die mogen doen en ik ging ze altijd wel een weekje opzoeken. Van mijn pa heb ik ook een biografische film gemaakt. Bij die opname kreeg ik dingen te horen die me nog net eerder waren verteld. Bijvoorbeeld over hoe hij de hongerwinter in ’44 moest zien te overleven, hoe hij mijn moeder leerde kennen in een jeugdvereniging, zijn keuze om als stuurman de grote vaart op te gaan en later om weer te stoppen met varen toen hij zijn tweede zoon kreeg. Mijn ouders zijn uit ’34 en dus hoogbejaard. Beide nog een sterke levenskracht. Ik zal niet zeggen dat alles nog lekker functioneert in mijn vaders lijf, maar hij heeft een sterke overlevingsdrang. In maart 2020 overleefde hij als een van de weinige corona in een besmettingshaard in Sommelsdijks revalidatiecentrum. Maar zijn tijd was nog niet gekomen, hij is er nog steeds en maakt er samen met mijn moeder het beste van. Sinds juni ’22 is hij opgenomen in een zorginstelling en verwacht mijn moeder aan zijn zijde zodra er een tweepersoonskamer beschikbaar is. Ik ben trots om hun beiden als ouders nog levend te hebben en ze nog regelmatig te kunnen bezoeken. Ook ben ik blij dat ik de vragen over mijn familiegeschiedenis, ondermeer in de biografische film van mijn vader, kan terugvinden.
Wilt u weten welke stappen er vooraf gaan aan het maken van een biografische film, lees dan ook deze blog.
Vraag een vrijblijvend online gesprek aan!

Andere blogs:

Het persoonlijke verhaal van Rob Overgaauw

Het persoonlijke verhaal van Rob Overgaauw

Rob Overgaauw heeft zelf een gevarieerd leven. Althans, dat vindt hij zelf. In zijn carrière heeft hij genoeg werkgevers en opdrachtgevers van binnen mogen zien. Bij al die bedrijven draaide het veelal om performance van mensen. Sinds 2012 richt hij de lens nog dichter op de mensen die hij ontmoet en filmt de levensverhalen die ze hem zelf vertellen. In deze uitgebreide bio lees je hoe dat gegaan is.

De kunst van het interviewen voor een Biografische Film

De kunst van het interviewen voor een Biografische Film

De filmmaker die een succesvol biografisch portret wil produceren heeft met heel wat variabelen te maken. Afstemming is hier het sleutelwoord. En in een interview waarbij de hoofdrolspeler uitgenodigd wordt om interessante dingen te vertellen over zijn leven komt dat het sterkst tot uitdrukking. De objectieve en subjectieve factoren spelen een grote rol.

Levensvoldoening na pensioen: Het (her)ontdekken van betekenis en geluk

Levensvoldoening na pensioen: Het (her)ontdekken van betekenis en geluk

Er zijn een aantal levensfasen waarin we als mens met een psychologische overgang te maken krijgen. Pensionering is daar een van. We moeten het oude leven los gaan laten en zoeken naar nieuwe zingeving in het onbekende dat voor ons ligt. Veel mensen komen daar zelf prima uit en voor ze het weten is hun agenda nog voller dan die al was tijdens het werkzame leven. Maar dat geldt niet voor iedereen. Voor de mensen die er moeite mee hebben is een biografisch interview een geweldige manier om wijzer te worden, meer te gaan voelen wie je nu werkelijk bent en hoe je die resterende tijd met zingeving kan gaan invullen.

Het biografisch gesprek

Het biografisch gesprek

Een biografisch verhaal komt niet zomaar tot stand. Een deskundig in biografie geschoolde interviewer beheerst de technieken waarmee hij zowel de juiste verbinding maakt, de juiste sfeer weet te scheppen en op de meest adequate manier het verhaal omhoog weet te tillen in alle lagen die er toe doen. Wie of wat er toe doet wordt in de dialoog helder gemaakt. Het vakgebied van de interpretatiekunde, met een vaktechnisch woord aangeduid als de hermeneutiek, is daarbij onmisbaar.