Ga ik het doen..?

Blonde vrouw ligt met hoofd in gras

Er zijn nog niet zo gek veel mensen die het aandurven. Mensen die zich zover ontwikkeld hebben dat ze inzien dat het mooi is om een filmverslag te maken over hun levensreis. Vrijwel iedereen moet daar eerst over nadenken. Diep. 

Ik stel me weleens voor wat er in iemands hoofd omgaat. Daarom schreef ik deze blog. Wat hierna volgt zijn mijmeringen van een denkbeeldig iemand die tijd vindt om bij zijn levensloop stil te staan. Iemand die zelfs op het punt staat om de knoop door te hakken wat betreft het laten maken van een biopic. Als je dit woord nog niet kent: een biopic is een modern woord voor levensloopfilm of biografische film. 

Vrijwel iedereen die op het punt staat de stap te wagen zal zich meteen afvragen hoe je zo’n film authentiek maakt. Niemand wil een fake versie van zijn film, je wilt geen nepper zijn. Maar hoe ver moet je dan gaan met dingen vertellen waar je niet blij van wordt. Niet trots op bent. Dingen waar je spijt van hebt. Gebeurtenissen die op jouw conto staan waardoor je je niet altijd recht in de spiegel hebt durven aankijken. Moet je het achterste van je tong laten zien? 

 

Er komt een dag dat je het weet

Ik heb er lang over nagedacht. En toen kwam die ene ochtend dat ik wakker werd en ik het wist. Die film, die film van mijn leven, die gaat er komen. Ik ga het doen. En ik weet ook wat ik ga vertellen. Niets mag verborgen blijven. Er is zoveel waar ik met plezier naar terugkijk. Als ik eerlijk terugkijk op mijn leven dan kan ik niet anders zeggen dan dat het een aaneenschakeling is geweest van boeiende momenten.

 

Wat wel, wat niet…?

En ach….natuurlijk waren er ook een paar bij die minder mooi waren. Er is een tijd geweest dat ik die het liefst zo snel mogelijk wilde vergeten. Maar beetje bij beetje ga ik begrijpen waarom ik die dingen heb moeten meemaken. Ik begin in te zien wat ze me gebracht hebben. En dat is goed, dat moest zo zijn. Ik heb mijn lessen eruit getrokken en kan ermee leven.

 

Maskers mogen af

En die film die ik laat maken mag wat mij betreft heel authentiek zijn. Ik hoef geen maskers op te houden en me anders voor te doen dan ik ben. Het hoeft niet mooier, wilder, sensationeler of dramatischer dan hoe ik het zelf zie en ten diepste ervaar. Er zijn maar weinig dingen die ik wil weglaten. Misschien wel helemaal niets. De rode draad in mijn leven moet er uitspringen in mijn film.

 

Ontdekkingen doen over mezelf

Ik ben ook reuze benieuwd of ik nieuwe dingen in mezelf ga ontdekken of herontdekken. Of anders ga bekijken. Als ze me straks gaan interviewen merk ik gauw genoeg wat er boven komt. Dat verhaal, dat zit al in me. En ik ga er maar vanuit dat de mensen die met mij in gesprek gaan goed weten hoe ze dat blok klei dat ik ben, moeten gaan uithakken en boetseren. Al die samenhangende épisodes…. best een uitdaging om die allemaal in het grote plaatje te krijgen. Het is toch eigenlijk super gaaf dat zoiets mogelijk is.

 

Fotoboeken helpen

Ik ga me goed voorbereiden. Ik zoek fotoboeken op zolder en ga op onderzoek uit. In al die oude foto’s liggen herinneringen op mij te wachten. Herinneringen die opnieuw verteld mogen worden. Foto’s zelf kunnen niet praten. Alleen de mensen die erop staan kennen het verhaal achter de foto. Dat wil zeggen de mensen daarop die nog in leven zijn en een goed werkend geheugen hebben. 

Dingen vastleggen is leuk

Straks kan ik in mijn eigen levensfilm die verhalen zelf vertellen. Precies zoals ik ze me herinner. Dan ligt het maar vast. Ook voor de vele generaties uit de familieboom die nog na mij komen. Ik zou willen dat ik zo’n film had van mijn ouders of grootouders. Dat zou prachtig geweest zijn. Het terugbladeren in albums om oude foto’s uit hun jeugd te bekijken vind ik al een geweldige ervaring. Wat had het mooi geweest als ze die verhalen zelf op film hadden verteld. Dan waren die herinneringen nog vele malen levendiger.

 Cadeau aan mezelf

Gelukkig heb ik nu de kans om het goede voorbeeld te geven. Ik weet zeker dat ik mijn dierbaren er een plezier mee doe. En ik ben ervan overtuigd dat ik mezelf en hun een grote dienst bewijs door zelf die stap nu te nemen. Echt een mooi cadeau aan mezelf. Omdat ik het waard ben, omdat mijn leven het waard is. Ik kijk er nu al naar uit om mezelf terug te zien op het scherm. Maar ook om straks de reacties te horen van de familie.

 

Ik heb er alle vertrouwen in dat ze er iets moois van maken, een film waarin mijn levensverhalen een eervolle plek krijgen.

 
 
 

PS: dit hadden zomaar de gedachtes kunnen zijn van willekeurig iemand die past in het ideale klantprofiel van DeFilmVanJeLeven. Misschien ben jij wel zo’n persoon (bel of mail ons dan gewoon even).

 

PS2: Wil je weten hoe non fictieve klanten reageren. lees dan deze blog.

Andere blogs:

Het persoonlijke verhaal van Rob Overgaauw

Het persoonlijke verhaal van Rob Overgaauw

Rob Overgaauw heeft zelf een gevarieerd leven. Althans, dat vindt hij zelf. In zijn carrière heeft hij genoeg werkgevers en opdrachtgevers van binnen mogen zien. Bij al die bedrijven draaide het veelal om performance van mensen. Sinds 2012 richt hij de lens nog dichter op de mensen die hij ontmoet en filmt de levensverhalen die ze hem zelf vertellen. In deze uitgebreide bio lees je hoe dat gegaan is.

De kunst van het interviewen voor een Biografische Film

De kunst van het interviewen voor een Biografische Film

De filmmaker die een succesvol biografisch portret wil produceren heeft met heel wat variabelen te maken. Afstemming is hier het sleutelwoord. En in een interview waarbij de hoofdrolspeler uitgenodigd wordt om interessante dingen te vertellen over zijn leven komt dat het sterkst tot uitdrukking. De objectieve en subjectieve factoren spelen een grote rol.

Levensvoldoening na pensioen: Het (her)ontdekken van betekenis en geluk

Levensvoldoening na pensioen: Het (her)ontdekken van betekenis en geluk

Er zijn een aantal levensfasen waarin we als mens met een psychologische overgang te maken krijgen. Pensionering is daar een van. We moeten het oude leven los gaan laten en zoeken naar nieuwe zingeving in het onbekende dat voor ons ligt. Veel mensen komen daar zelf prima uit en voor ze het weten is hun agenda nog voller dan die al was tijdens het werkzame leven. Maar dat geldt niet voor iedereen. Voor de mensen die er moeite mee hebben is een biografisch interview een geweldige manier om wijzer te worden, meer te gaan voelen wie je nu werkelijk bent en hoe je die resterende tijd met zingeving kan gaan invullen.

Het biografisch gesprek

Het biografisch gesprek

Een biografisch verhaal komt niet zomaar tot stand. Een deskundig in biografie geschoolde interviewer beheerst de technieken waarmee hij zowel de juiste verbinding maakt, de juiste sfeer weet te scheppen en op de meest adequate manier het verhaal omhoog weet te tillen in alle lagen die er toe doen. Wie of wat er toe doet wordt in de dialoog helder gemaakt. Het vakgebied van de interpretatiekunde, met een vaktechnisch woord aangeduid als de hermeneutiek, is daarbij onmisbaar.